|
||||||||
Songwriter/gitarist Forrest McDonald (geboren in 1950 in Austin, TX) is al ruim vijf decennia lang muzikant. Forrest was zeven jaar toen hij voor het eerst bluesman Josh White zag optreden. Hij deed op oudejaarsavond 1964 zijn eerste betaald optreden met Seagrams 7, na een ontmoeting eerder dat jaar met Muddy Waters in Café Midnight in Harlem, NYC. In datzelfde jaar gaf zijn vader hem een exemplaar van ‘Two Bones and a Pick’ [1959] van T-Bone Walker. Vanaf toen geraakte hij voorgoed verslaafd aan de blues. In 2004 ontmoette Forrest toevallig zangeres Kaylon Ward, ze werden vrienden en traden samen op. Forrest trouwt met Kaylon in 2005, het jaar dat zijn huis afbrandde. Kaylon zong in de Forrest McDonald band vanaf de release ‘Nothing Wrong with Dreaming’ [2007] en is ook te horen op ‘Certified Blue’ [2010]. In 2015 vormde McDonald een nieuwe band die twee jaar op rij de River City Blues Challenge won. In februari 2017 trok de band naar de studio om ‘Stand My Ground’ op te nemen. In februari verschijnt zijn 15de studio album ‘Blues in a Bucket’, dat hij opnam met o.a. Andrew Black. ‘Blues in a Bucket’ van de Forrest McDonald Band, werd een album met een goede mix van blues en rock, wat al direct uit het openingsnummer "Boogie Me Till I Drop" blijkt. McDonald schreef het nummer met zijn “oude” vriend Raymond Victor. Om in de opener van te genieten, zijn hier zeker de NOLA-invloeden, waarmee Forrest duidelijk naar Dr. John of John Mooney durft te knipogen. Ik schreef het al, dat als je zelf geen zanger bent, je er een moet uitnodigen. Een verstandig man als Forrest McDonald huurde Andrew Black in, temeer omdat zijn kwaliteiten als zanger gekend zijn. Dit demonstreert Black knap in “Blues In The Basement” waarin zijn zang centraal staat, met Tony Carey’s orgel en de blazers, ingetogen, maar strelend, op de achtergrond. In het titelnummer is de Skynyrd-achtige solo de max en bevestigt McDonald opnieuw zijn kwaliteiten als vaak gevraagd sessiemuzikant. “Blue Morning Sun” roept bij McDonald het recente verlies van zijn broer op, die een jaar eerder aan kanker overleed. De sombere slides in het begin en de Chicago-beat kleuren alles netjes in. De rustige shuffles, met prachtige grooves die vertrouwd en soulvol zijn, van “Hard To Lose”, “Windy City Blues” en “Misery And Blues” sluiten hier als gegoten bij aan. De harmonica die we hier horen is van Pix Ensign. In de funky gospel “Go To The Light” met veel vintage soul beat, is het genieten van de vrouwelijke achtergrondkoren, de blazers en de gitaarsolo. Becky Wright neemt het over in het heel bluesy “Powerhouse” en gaat verder waar Cream stopte "Spoonful".Het funky “Going Back To Memphis” zorgt voor de afwisseling en met het feestelijke, geweldig ritmische “Let The Love In Your Heart” zijn we al aan de afsluiter toe. Leuk zijn hier in de tekst de woorden “yonder mountain”, wat een verwijzing naar de Mountain String Band kan zijn. Leuk, voor hen die fans zijn! In het nummer zingen Becky Wright en Andrew Black samen en de blazers, de gitaar en Ensing’s harmonica doen samen de rest. Omdat Forrest McDonald naast zijn werk als sessiemuzikant (zijn CV vermeldt o.a. Bob Seger, van wie zijn vluchtige solo op de hit "Old Time Rock ‘n' Roll" opgenomen werd in de beroemde Muscle Shoals Studio's) een bescheiden man gebleven is, valt hij minder op als producer en bandleider van de Forrest McDonald Band. Zijn nieuwe album ‘Blues in a Bucket’ bekroont maar liefst 53 jaar carrière. “ His excellent new Blues & Rock album ‘Blues in a Bucket’ crowns more than 50 years of Forrest McDonald’s career... “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans Release: 07/02/2020
Album track list: Album line-up: Discography The Forrest McDonald (Band):
|
||||||||
|
||||||||
